Zihin konforumuzu bozup düşünmek gerek. Doğuyoruz, yaşıyoruz ve "Her nefis ölümü tadacaktır." ayetine binaen ölümü tadıyoruz.

Peki kimiz biz? Nasıl yaşıyoruz? Neden yaşıyoruz? Bu soruları kendimize hiç yöneltiyor muyuz? Ya da hayatın hengamesinden bir nebze sıyrılıp bu sorulara vakit ayırabiliyor muyuz? Yastığa başımızı koyduğumuzda dünyevi şeylerden ne kadar kopabiliyoruz? Payidar olacak, bize kalmayacak olan şeylerle  ne derece bir tanışıklık içindeyiz?

Bir  şeyler bizi rahatsız etmeli. Bir arayışa bir sorgulayışa götürmeli bizi. İzzet ve ihsan sahibi Rahman'ın bahşettiği ölçüde bir akla bir idrak mekanizmasına sahibiz. Nitekim "Hiç akletmez misiniz." buyuruyor Allah akıl sahiplerine. Öyleyse akletmemek Rahman'a bir haksızlık değil midir. Masanın etrafına oturup heybelerimize koyduğumuz nedenleri,  niçinleri, nasılları ortaya dökelim. Hayata gözlerimizi açarız aynı zamanda ölümün de kapısını aralarız. Bu iki kapı arasında miadımızı doldurmaya çalışırız. Herkes ölecek yaştadır der ve bazı zamanlarda göçer gideriz. Asıl soru şu: Miadımızı neyle doldurduk, neyle dolduracaz? Bizi yaratan Allah bize düşünmeyi, sorgulamayı, öngörmeyi, aramayı mazhar kılmıştır adı Akıl olan büyük nimetin altında. Peki bu aklı Allah'a yormamak bedbahtlık değil de nedir..

Yaratılışımızın temel amacı Allah'ın rızasını kazanmaktır. Allah'ı bilmek, Allah'ı tanımak, Allah'a kul olmak temel gayemiz olmalıdır. Bakara Suresi 21. ayette Yüce Allah "Ey insanlar, sizi ve sizden öncekileri yaratan Rabbinize kulluk edin ki sakınasınız." buyurur. Allah'a kulluk etmekten başka vazifemiz olur mu? Bir insanın en büyük güvencesi Allah'tır. Allah'a sırtını yaslayan kişi mal mülk kaybetse ne yazar. Malı mülkü Allah yolunda kullanmadıktan sonra Karun kadar zengin olsa da insan, boş bir uğraşı değil de nedir.

Allah'ı hayatımızın merkezine koymalıyız. Yaptığımız her işte Allah'ın rızasını aramalıyız. Yaşamımızı anlamlandırmanın yolu budur. Yaşayan insan toplumlarında hayatı anlamlandıramamaktan dolayı onlarca intihar gerçekleşmektedir. Varoluş kaygısı, başıboşluk hissi, doyumsuzluk ve doyumluluk durumları insanı intihara götüren nedenlerden sadece birkaçı. İstediği her şeyi elde eden bir insana hayat bir yerden sonra amaçsız gelir. İstediği her şeyi elde edemeyen insana hayat bir yerden sonra acımasız gelir. Çözüm intiharda aranır. Oysa Rabb'i baş köşeye koyan insan en kazançlıdır.

Hayatımızı Allah ve Allah'ın kanunlarıyla şereflendirmek duasıyla...